Zakaz znęcania się nad zwierzętami statuuje ustawa o ochronie zwierząt. Wedle przedstawionej w niej definicji legalnej, przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień. Należy przy tym pamiętać o tym, że możliwe jest dopuszczenie się powyższych zachowań (a tym samym popełnienie przestępstwa znęcania się nad zwierzętami) nie tylko przez działanie (np. dotkliwe bicie psa) ale również przez zaniechanie. O jakich zaniechaniach mowa?

Utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania

Jedną z form znęcania się nad zwierzętami, która została wprost wymieniona w treści ustawy jako przykład zachowania, wypełniającego znamiona znęcania się nad zwierzęciem przez zaniechanie, jest utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa, bądź w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji, przy czym przez właściwe warunki bytowania należy rozumieć zapewnienie zwierzęciu możliwości egzystencji, zgodnie z potrzebami danego gatunku, rasy, płci i wieku.

Narażanie na nieodpowiednie warunki atmosferyczne

Niezapewnienie zwierzętom właściwych warunków bytowania - na co wskazuje przede wszystkim orzecznictwo sądów administracyjnych, rozpatrujących skargi od decyzji w sprawach czasowego odbioru zwierząt - nie musi polegać na rażącym zaniedbywaniu zwierzęcia. Cechy takiego zachowania - mogącego stanowić jednocześnie formę znęcania się nad zwierzętami - może stanowić na przykład „brak zapewnienia zwierzętom właściwego schronienia przed chłodem, upałem, deszczem, śniegiem, przetrzymywanie ich na terenie, na którym narażone są na uszkodzenia ciała, przetrzymywanie ich w warunkach umożliwiających samowolne wydostawanie się na zewnątrz i narażanie na niebezpieczeństwo ich samych oraz narażanie innych zwierząt i ludzi na niebezpieczeństwo” - tak wyrok WSA w Poznaniu z 1.12.2020 r., II SA/Po 340/20.

Czytaj więcej...

Menu