Interwencyjny odbiór psa właścicielowi, a sytuacja zagrażająca życiu lub zdrowiu zwierzęcia
mgr Agnieszka Pięta | 02.05.2023 | Aplikant radcowski
 |
freeimages.com
Ustawa o ochronie zwierząt przewiduje dwie procedury, związane z odbiorem zwierzęcia jego właścicielowi. Pierwsza z nich, uregulowana w art. 7 ust. 1a ustawy o ochronie zwierząt przewiduje, że w razie wystąpienia przesłanek uzasadniających dokonanie odbioru zwierzęcia jego właścicielowi (podejrzenie znęcania się nad zwierzęciem), zwierzę może być czasowo odebrane właścicielowi lub opiekunowi na podstawie decyzji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce pobytu zwierzęcia i przekazane odpowiedniemu podmiotowi (m.in. schronisku dla zwierząt). Decyzję w tym przedmiocie organ wydaje wyłącznie z urzędu, po uzyskaniu informacji od Policji, straży gminnej, lekarza weterynarii lub upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. Co jednak należy (i można) zrobić w sytuacji, gdy zwierzę znajduje się w sytuacji, w której czekanie na wydanie decyzji może wiązać się z zagrożeniem dla jego życia lub zdrowia?
„Interwencyjny” tryb czasowego odebrania zwierzęcia
W przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy dalsze pozostawanie zwierzęcia u dotychczasowego właściciela lub opiekuna zagraża jego życiu lub zdrowiu, policjant, strażnik gminny lub upoważniony przedstawiciel organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, odbiera mu zwierzę, zawiadamiając o tym niezwłocznie wójta (burmistrza, prezydenta miasta), celem podjęcia decyzji w przedmiocie odebrania zwierzęcia. Jak widać, ustawa do zastosowania takiego „interwencyjnego” odbioru zwierzęcia uprawnia jedynie niektóre, wprost wskazane w ustawie podmioty i to tylko w sytuacji, gdy dalsze pozostawanie zwierzęcia u opiekuna zagraża jego życiu lub zdrowiu.