mgr Agnieszka Pięta | 25.04.2022 | Aplikant radcowski
Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego to – w myśl definicji zawartej w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r., które określa przepisy sanitarne dotyczące produktów pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchyla rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 – całe zwierzęta martwe lub ich części, produkty pochodzenia zwierzęcego lub inne produkty nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi, w tym komórki jajowe, zarodki i nasienie.
Martwe zwierzęta domowe jako produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego
W myśl powołanej wyżej definicji, produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego są również martwe zwierzęta domowe, czyli wszystkie zwierzęta należące do gatunków zazwyczaj karmionych i utrzymywanych przez człowieka w celach innych niż gospodarskie, lecz nie spożywane przez ludzi. Zwłoki tych zwierząt stanowią materiał kategorii I, który podlega szczególnemu rygorowi, związanemu z jego usuwaniem.
Zezwolenie na usuwanie
Co do zasady, Rozporządzenie dopuszcza usuwanie materiału kategorii I w drodze spalania, utylizacji lub współspalania oraz przez przetworzenie w drodze sterylizacji ciśnieniowej w zatwierdzonym zakładzie, trwałe oznaczenie materiału wynikowego i grzebanie na zatwierdzonym składowisku odpadów. Właściwy organ państwa członkowskiego może jednak zezwolić na usunięcie martwych zwierząt domowych i zwierząt z rodziny koniowatych przez grzebanie. Niezależnie jednak od tego, czy usuwanie zwłok martwych zwierząt domowych następuje w sposób właściwy dla materiału kategorii I, czy też zwierzęta grzebane są na tak zwanym „cmentarzu dla zwierząt”, podmiot podejmujący się ich usuwania, wykonuje jednocześnie działalność objętą szczególnym nadzorem właściwych dla danego państwa organów.